Σήμερα η στρατευόμενη Εκκλησία παραδίδει στην «εν ουρανοίς θριαμβεύουσα» ένα πιστό μέλος της, έναν ακούραστο αδελφό και συνεργάτη της, έναν δούλο πιστό στο Άγιο θέλημα του Θεού. Επιτρέψτε μου, αγαπητοί μου, να καταθέσω από καρδίας λίγα λόγια αγάπης, σεβασμού και τιμής προς το πρόσωπό του.
Ο αδελφός μας Γεώργιος Βρούζος ήταν ομολογουμένως άνθρωπος ακλόνητης πίστης στον Θεό. ΄Εδινε καθημερινά την μαρτυρία του συνειδητού μέλους της Εκκλησίας. Η εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού για όλα τα ζητήματα της προσωπικής, οικογενειακής και ιεραποστολικής ζωής και δράσης ήταν αταλάντευτη.
Από τα νεανικά ακόμη χρόνια η αγάπη του Θεού τον οδήγησε κάτω από την καθοδήγηση και το πετραχήλι του χαρισματικού μακαριστού π. Χαρίτωνος Πνευματικάκι, του ακούραστου μέχρι την οσιακή κοίμησή του ιεραποστόλου της Αφρικής, που το ολιγόχρονο πέρασμά του από την Κατερίνη και την Πιερία άφησε ομολογουμένως ανεξίτηλα τα πνευματικά σημάδια. Ενθυμούμαι, στο Πνευματικό Κέντρο της ΓΕΧΑ, όπου διακόνησε επί πολλά χρόνια ως ιστορικό μέλος της και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου, πολλές φορές αναφερόταν στον αείμνηστο π. Χαρίτωνα. Κατέθετε με ιδιαίτερη ψυχική αγαλλίαση και πιστότητα και σε μας τους νεωτέρους τα πνευματικά βιώματα και τις πατρικές του Γέροντος νουθεσίες. Εμπειρίες ανεκτίμητες, που τις φύλαγε καλά στην καρδιά του και αποτελούσαν και για τον ίδιο και για μας ασφάλεια στον πνευματικό μας δρόμο.
Με προτροπή μάλιστα του αειμνήστου Γέροντος, το 1956 ξεκίνησαν με τον μακαριστό αδελφό του Βασίλη, το βιβλιοπωλείο "Ο Φάρος", το πρώτο με θρησκευτικά βιβλία στην πόλη μας, που μέχρι σήμερα στέκεται πολύτιμος αρωγός στις πνευματικές μας αναζητήσεις.
Παράλληλα, τον ευλόγησε ο Θεός να έχει σύζυγό του μια ευλογημένη ψυχή, την μακαριστή Νιόβη. Άνθρωπο βαθειάς πίστης, ανιδιοτελούς αγάπης και προσφοράς στον συνάνθρωπο, με ένθεο ιεραποστολικό ζήλο. Μαζί άσκησαν θαυμαστό ιεραποστολικό έργο στην Πιερία με αμέτρητες αγαθοεργίες. Ενδιαφέρονταν πολύ για την πρόοδο του έργου της Εξωτερικής ιεραποστολής. Ταπεινά και αθόρυβα βοηθούσαν με κάθε τρόπο στην προσπάθεια εκεί. Ο Πανάγαθος Θεός δεν του χάρισε φυσικά παιδιά, όμως ανύσταχτη ήταν η φροντίδα του για την πνευματική τροφοδοσία και κατάρτιση όλων των παιδιών και των νέων που φοιτούσαν στις κατηχητικές ομάδες της ΓΕΧΑ, ή στην ευλογημένη μας κατασκήνωση στη Βροντού.
Η διάθεση προσφοράς του στην Εκκλησία εκφράστηκε και με την ανιδιοτελή διακονία του επί δεκαετία από τη θέση του Εκκλησιαστικού επιτρόπου στο παρεκκλήσιο του Αγ. Θεράποντος στο παλιό νοσοκομείο. Η βαθειά του αγάπη στον Χριστό εκδηλωνόταν με την ανελλιπή συμμετοχή του στις λατρευτικές συνάξεις της Εκκλησίας, και την τακτική του προσέλευση στα αγιαστικά μυστήρια, την εξομολόγηση και τη Θ. Κοινωνία μέχρι τελευταία.
Παρακολουθούσε ανελλιπώς κάθε Πέμπτη τον κύκλο μελέτης Αγίας Γραφής στη ΓΕΧΑ, όπου κάθε φορά διατύπωνε με σαφήνεια και θεολογικό λόγο την σκέψη του. Φαίνονταν καθαρά από όσα έλεγε, ότι επισταμένα μελετούσε την Αγία Γραφή, και τα λοιπά πνευματικά και πατερικά βιβλία. Η φροντίδα του μάλιστα για την εξάπλωση του ευαγγελικού μηνύματος, τον ώθησε ώστε να γίνει ο «ταχυδρόμος» των χριστιανικών περιοδικών. Πήγαινε, μέχρι που άντεξαν οι σωματικές του δυνάμεις, και επί πολλά χρόνια, τα περιοδικά «ο Σωτήρ», «Προς τη Νίκη» και «Δράση» από σπίτι σε σπίτι στους εγγεγραμμένους συνδρομητές, όταν τα ταχυδρομικά τέλη ήταν υπέρογκα. Έκανε το σπίτι του Εκκλησία, γιατί μέσα σ’ αυτό επί πολλές δεκαετίες γίνονταν από την πιστή και ευλαβή σύζυγό του πολυπληθής κύκλος μελέτης Αγ. Γραφής γυναικών.
Έφυγε από κοντά μας, πλήρης ημερών, ένας ακούραστος και εκλεκτός συνεργάτης στο έργο του Θεού και της Εκκλησίας και βαδίζει το δρόμο της αιωνιότητος.
Ευχόμεθα ολόψυχα, ο πανάγαθος Θεός να δώσει την δική Του παρηγοριά σ’ όλους τους οικείους του, τα αδέλφια του και τους λοιπούς συγγενείς. Εμείς, οι συνεργάτες του, πάντα θα τον θυμόμαστε. Και είμαστε σίγουροι, πως θα ακούσει από το στόμα του Χριστού βροντόφωνο τον λόγο: «εύ δούλε αγαθέ και πιστέ… είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου».
Καλό παράδεισο, αξέχαστε συνεργάτη και αδελφέ μας!
Επικήδειος λόγος στην εξόδιο Ακολουθία 27-8-2024
