διάβασα κάπου...
Ἡ κ. Εὐαγγελία, ἔξω ἀπό τούς Ἱερούς Ναούς, μέ τήν εὐλογία τῶν ἱερέων, πουλάει τά κεράκια της γιά νά ζήσει ἡ ἴδια καί τό ἄρρωστο παιδί της. Γλυκιά, ἤρεμη, εὐγενική, μέ εὐχαριστιακή πάντα διάθεση, χαμογελαστή, πουλάει, ἀλλά συγχρόνως δίνει καί μαθήματα σωστῆς στάσεως ζωῆς. Δέν εἶναι φορτική. Τήν ἀκοῦς νά λέει ἀπό καρδιᾶς «Δόξα τῷ Θεῷ». Περιώρισε τά ὑλικά στά ἀναγκαῖα, γιά νά μήν χάσει μέσα στήν καθημερινή της βιοπάλη τήν ἀνθρωπιά της, τήν ἀρετή τῆς ἀγάπης, ἔτσι ὅπως τήν δίδαξε ὁ Ἐσταυρωμένος Θεός της.
– Κ. Εὐαγγελία, μοῦ δίνεις πέντε εὐρώ δανεικά να περάσω τή μέρα μου; Δεν ἔχω ἀκόμη πληρωθεί.
– Ναι, κ. Δημήτρη, καί βέβαια. Δόξα τῷ Θεῷ! Ἔδωσε καί σήμερα ὁ Θεός τον ἐπιούσιον.
Μετά ἀπό λίγο κάποιος κύριος ἀγόραζε ὅλα τά κεριά τῆς κ. Εὐαγγελίας. Φωνάζει τότε ἐκείνη τον κ. Δημήτρη.
– Πάρε κι αὐτά, τοῦ λέει, καί τοῦ βάζει στο χέρι ἄλλα πέντε εὐρώ. Σήμερα το τραπέζι σοῦ το κάνω ἐγώ· ξεχωριστά εὐλόγησε ὁ Θεός τή μέρα μου. Καί τά δανεικά, κ. Δημήτρη, σβήστα!
και σκέφτηκα...
Εἶναι λοιπόν ἡ ἀγάπη θέμα πορτοφολιοῦ ἤ καρδιᾶς;
Εἶναι οἱ πράξεις ἀγάπης θέμα πολλῶν χρημάτων ἤ περισσῆς εὐαισθησίας;
Εἶναι τό δόσιμο θέμα πλούτου ἤ σπλάχνων οἰκτιρμῶν;
Ἡ κ. Εὐαγγελία συχνά στερήθηκε, ἀλλά δέν ἔγινε σκληρή, ἔμαθε νά συμπονᾶ. Ἡ κ. Εὐαγγελία, μέσα στά λίγα της, ἔμαθε νά σκέπτεται τούς ἄλλους, πού ἔχουν πιό πολλά ἀπό τήν ἴδια προβλήματα. Ἔμαθε νά νοιώθει πληρότητα προσφέροντας στούς ἄλλους, ἀφοῦ προηγουμένως, μείωσε τίς δικές της ἀνάγκες. Ἡ κ. Εὐαγγελία μᾶς δίδαξε, μᾶς ὑπενθύμισε πώς ἡ ἀγάπη εἶναι τρόπος ζωῆς, ὄχι λόγια. Ἡ ἀγάπη εἶναι πηγή ἐμπνεύσεως ἔργων ἀγαθῶν, ὄχι στοχασμός. Ἡ ἀγάπη εἶναι θυσία, ὄχι θέμα φιλοσοφικῶν συζητήσεων. Ἡ ἀγάπη εἶναι δρόμος, ὄχι ρομαντισμός. Ἡ ἀγάπη εἶναι «τώρα τί μπορῶ νά κάνω», ὄχι «τί καλό θά ἦταν...», «πόσο θά ἤθελα...».
Ἡ ἀγάπη εἶναι μάχη, εἶναι ἀγώνας, εἶναι πάλη μέ τόν ἀτομισμό μας. Ἡ ἀληθινή ἀγάπη πού ἔχει διάρκεια, πού ξέρει ἀπό θυσίες, πού σκορπᾶ το ἄρωμα τῆς ταπεινώσεως ξεκινᾶ ἀπό τον Θεό καί μέσω τῶν συνανθρώπων μας, τῶν ὅποιων συνανθρώπων μας, φθάνει στο Θεό τῆς ἀγάπης. Ἡ ἀγάπη εἶναι το μυστικό τῆς πιο ὄμορφης ζωῆς. Ἔτσι μᾶς το μηνύει ὁ αδιάψευστος, αληθινός Λόγος τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι, μακάρι ἡ ἀγάπη με τίς ποικίλες καθημερινές προκλήσεις της να γίνει στόχος καί τρόπος ζωῆς.
