Μεταβαίνει σήμερα «εκ του θανάτου εις την ζωήν», και η στρατευόμενη Εκκλησία παραδίδει στην εν ουρανοίς θριαμβεύουσα ένα πιστό μέλος της, έναν ακούραστο αδελφό και συνεργάτη της, έναν δίκαιο άνθρωπο, έναν ενάρετο χριστιανό και οικογενειάρχη, έναν άνθρωπο του Θεού, τον Θεμιστοκλή Μπεινά.
   Επιτρέψτε μου, Σεβασμιώτατε, εκ μέρους της ΓΕΧΑ, να καταθέσω από καρδίας λίγα λόγια σεβασμού,αγάπηςκαι τιμής προς το πρόσωπο του.
   Ανθρωπίνως θλιβόμαστε για τον αποχωρισμό και τη στέρηση της φυσικής του παρουσίας. Παρηγορούμαστε, όμως, οπό την προτροπή του Αποστόλου Παύλου προς τούς Θεσσαλονικείς: «Αδελφοί, ου θέλω υμάς αγνοείν περὶ των κεκοιμημένων, ίνα μη λυπήσθε καθώς και οι λοιποὶ οι μη έχοντες ελπίδα. Ει γαρ πιστεύομεν ότι Ιησούς απέθανε και ανέστη, ούτω και ο Θεός τους κοιμηθέντας δια του Ιησού άξει συν αυτώ» (Θεσσαλ. 4, 13-14). Και ο αοίδιμος αδελφός, εν Χριστώ Ιησού έζησε και εν Χριστώ Ιησού εκοιμήθη.
   Ζούσε με ένα πνεύμα θυσιαστικό και δοτικό για τούς άλλους. Ήταν σ’ όλη του τη ζωή αγωνιστής, υπόδειγμα εντιμότητας, θυσίας, αξιοπρέπειας, σεμνότητας, εργατικότητας και αξιοθαύμαστης υπομονής. Ένας απλός και ταπεινός στην καρδιά, πάντοτε συνετός, εγκάρδιος, με σοβαρότητα, χωρίς επιτήδευση στη συμπεριφορά και στην παρουσία του, με πραότητα και ηρεμία χαρακτήρος. Τιμούσε τον λακωνικό τρόπο έκφρασης και ζωής.
   Άνθρωπος πίστεως, πού στην καρδιά του έκαιγε η ανυπέρβλητη πίστη στο Θεό και η αμείωτη αγάπη του για την Πατρίδα. Κι αυτά προσπαθούσε να μεταδώσει στα παιδιά και στα εγγόνια του, αλλά και σε κάθε άνθρωπο πού συναναστρεφόταν μαζί του.
   Η προσωπική του ζωή, διάφανη και προσεκτική.
   Η αγκαλιά του μεγάλη.
   Η φροντίδα του για όλους και όλα ασταμάτητη.
   Πλήρης πίστεως, αγάπης, υπομονής, καλοσύνης και θαυμαστής αξιοπρέπειας.
   Η αγάπη του Θεού τον οδήγησε από τα μαθητικά και νεανικά του ακόμη χρόνια κάτω από την καθοδήγηση και το πετραχήλι του χαρισματικού Μητροπολίτου Πενταπόλεως κυρού Ιγνατίου Μαδενλίδη, τότε ιεροκήρυκος στη Μητρόπολη Λαρίσης. Συνδέθηκε πνευματικά με τη ΓΕΧΑ Λαρίσης και ως ομαδάρχης – κατηχητής και ως αρχηγός στις κατασκηνώσεις της Λαρίσης, στη Σκοτίνα.
   Στη συνέχεια, εδώ σε χωριά του Νομού μας και τελικά στην Κατερίνη, στα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου, και εδώ δίπλα επί πολλά χρόνια στο 1ο Δημοτικό Σχολείο που υπηρέτησε ως διδάσκαλος, φύτεψε με αξιοθαύμαστη επιμέλεια στις αγνές ψυχές τους την αγάπη στη γνώση, την πίστη στο Θεό, την αγάπη στην πατρίδα και την Ελληνορθόδοξη παράδοση και ζωή. Η εμπιστοσύνη του στην πρόνοια του Θεού για όλα τα ζητήματα της προσωπικής, οικογενειακής και ιεραποστολικής ζωής και δράσης ήταν αταλάντευτη. Είχαμε την εξαιρετική τιμή να τον έχουμε κι εμείς από τα παιδικά μας χρόνια ομαδάρχη – κατηχητή στο πνευματικό κέντρο της Γ.Ε.Χ.Α, εδώ στην Κατερίνη, και στη συνέχεια, επί πολλά χρόνια μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και Πρόεδρο επί 15ετία της ΓΕΧΑ. Υπήρξε υποδειγματικός στην επιτέλεση των καθηκόντων του, εξαιρετικά συνεργάσιμος. Μετρημένος στα λόγια και γλυκός στις εκφράσεις, έκανε αισθητή την παρουσία του ακόμα και με την σιωπή. Κανέναν δεν στενοχώρησε, κανέναν δεν προσέβαλε, σε κανέναν δε χάλασε χατίρι. Έβγαινε από τα τρίσβαθα της καρδιάς του η απόφαση: το θέλημα του Θεού να ακολουθούμε και να υπηρετούμε.
   Έδινε το παράδειγμα σε όλους μας της συνεπούς και με ακρίβεια εκκλησιαστικής και μυστηριακής ζωής, της συμμετοχής στα ζωοποιά μυστήρια της ιεράς εξομολογήσεως και Θείας Κοινωνίας. Όλη αυτή η πνευματική του καλλιέργεια συνετέλεσε ώστε να συναναστρεφόμαστε στην καθημερινή μας ζωή έναν άνθρωπο ιδιαίτερα προσεκτικό στα λόγια του και στην εν γένει συμπεριφορά του, που με την αξιοθαύμαστη πραότητα, το γαλήνιο του προσώπου του, την αγόγγυστη υπομονή και τον βαθύ σεβασμό σ’ όλους, καθημερινά μας δίδασκε.
   Ανύσταχτη, και επί πολλά χρόνια ήταν η φροντίδα του για την εν γένει λειτουργία του πνευματικού κέντρου της ΓΕΧΑ, τη συμμετοχή των μαθητών και φοιτητών στις συγκεντρώσεις τους, τους κύκλους μελέτης Αγίας Γραφής, ως υπεύθυνος κυκλάρχης στη ΓΕΧΑ καθώς και στην Νεοκαισάρεια, με την Αρχιερατική πάντοτε ευλογία του Ποιμενάρχου μας και την αγαστή συνεργασία του εφημερίου. Τον θαυμάζαμε πάντα για την σαφήνεια, τον πρακτικό τρόπο και την καθαρή του σκέψη. Έκανε και το σπίτι του Εκκλησία, γιατί μέσα σ’ αυτό επί πολλά χρόνια γίνονταν από την πιστή και ευλαβή σύζυγό του, την κ. Λεμονιά, κύκλος μελέτης Αγ. Γραφής γυναικών.
   Ιδιαίτερη ήταν και η φροντίδα του για την ευλογημένη μας κατασκήνωση στη Βροντού. Για την προετοιμασία της, την καλή λειτουργία της, τη συμμετοχή των παιδιών και την πνευματική τους καλλιέργεια. Μάλιστα διετέλεσε επί χρόνια αρχηγός της.

Στιγμιότυπο από τα 50χρονα της Κατασκήνωσης ΦΑΡΟΣ στη Βροντού

   
   Αξιώθηκε από τον Θεό να κάνει ευλογημένη «πατριαρχική» οικογένεια με 7 παιδιά, πολλά εγγόνια (31 τον αριθμό) και ένα προς το παρόν δισέγγονο. Μάλιστα, αξιώθηκε να καμαρώσει κι ένα εγγόνι του κληρικό. Με τις άξιες οικογένειές τους τιμούν σήμερα την κοινωνία της πόλης μας. Όλοι τους, άνθρωποι του Θεού και της Εκκλησίας, με πίστη και ανιδιοτέλεια διακονούν, μαζί με τα καλά τους παιδιά, στα εκκλησιαστικά έργα της τοπικής μας Εκκλησίας.
   Έφυγε από κοντά μας ένας λαμπρός οικογενειάρχης, ένας ακούραστος και εκλεκτός συνεργάτης στο έργο του Θεού και της Εκκλησίας και βαδίζει το δρόμο της αιωνιότητος. Τον αξίωσε ο Θεός να έχει τέλη χριστιανά, ειρηνικά και ανεπαίσχυντα, όπως επιθυμούσε. Ως τις τελευταίες στιγμές της ζωής του και στο κρεβάτι του πόνου ψέλλιζε: «δόξα σοι ο Θεός» και ο αναστάσιμος χαιρετισμός συνέχιζε να βγαίνει από την καρδιά του: «Χριστός Ανέστη, Αληθώς Ανέστη!!!» Τώρα αγάλλεται μέσα στην αγκαλιά του Θεού. Απολαμβάνει τους καρπούς των κόπων του και των προσπαθειών του μέσα στην ατελεύτητη μακαριότητα, μέσα στη δόξα του Θεού και των Αγίων.
   Ευχόμεθα ολόψυχα, ο πανάγαθος Θεός να δώσει την δική Του παρηγοριά σ’ όλους τους οικείους του, την εκλεκτή του σύζυγο, τα παιδιά του και τα εγγόνια του. Εμείς, οι συνεργάτες του, πάντα θα τον θυμόμαστε. Και είμαστε σίγουροι, πως θα ακούσει από το στόμα του Χριστού βροντόφωνο το λόγο: «εύ δούλε αγαθέ και πιστέ… είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου».

Καλό παράδεισο, αξέχαστε συνεργάτη και αδελφέ μας!!!


επικήδειος λόγος του Προέδρου της ΓΕΧΑ Κατερίνης
κ. Σεραφείμ Μαρινοπούλου κατά την εξόδιο ακολουθία του
μακαριστού Θεμιστοκλή Μπεινά 
Τετάρτη 10 Μαΐου 2023 
Ι.Ναός Θ. Αναλήψεως Κατερίνης

Ο Μακαριστός Θεμιστοκλής Μπεϊνάς αρχηγός στην κατασκήνωση ΦΑΡΟΣ στη Βροντού


Στιγμιότυπο από διήμερο αντρών στην κατασκήνωση ΦΑΡΟΣ στη Βροντού

Στιγμιότυπο από την εξόδιο Ακολουθία του Μακαριστού Θεμιστοκλή Μπεϊνά

Στιγμιότυπο από τον επικήδειο λόγο του προέδρου της ΓΕΧΑ